Naiinis ako...
sa sarili ko, sa ilang tao, sa lipunan, at higit sa lahat, sa sarili ko dahil gusto kong pigilan ang sarili ko sa pagiisip ng mga bagay-bagay at ilang mga tao pero sadyang di ko kayang pigilan ang sarili ko.

Nakakainis dahil may ilang bagay akong gustong gawin pero di ko nagawa dahil walang consent at nalaman ko nalang na ok naman pala pero kung kailan huli na ang lahat.

Naiinis din ako dahil kung ano ang meron ako mukhang yun pa ang gustong ubusin ng Diyos sa akin. Patience, to give an example.

Pero parang dapat parin akong magpasalamat. As Ginji once said, "Good things will happen as long as you're alive."

Reminds me of the Count of Monte Cristo and of Kill Bill.

I'm not vengeful about anything because there's nothing to be vengeful about. I just made some sort of connection with what Ginji said and the two works of art.